Latarnia morska została uruchomiona w 1973 w ekskluzywnej dzielnicy, zlokalizowanej na końcu półwyspu chroniąc wewnętrzny port Cartageny. Latarnia wysokości 24 m zbudowana jest z okrągłych niepomalowanych betonowych elementów. Galeria z pomalowaną na biało laterną stanowią zakończenie okrągłych elementów. Światło latarni na wysokości 22 m umieszczone jest w aparacie Fresnela średnicy 1 m (urządzenie 3 klasy). Charakterystyka światła: biały błysk co 7 s.
Dzielnica jest otwarta dla turystów, jednak latarnia prawdopodobnie nie jest udostępniona do zwiedzania. W spisach świateł latarnia umieszczona jest pod następującymi numerami: ARLHS COL-037; DIMAR-035; Admiralicja J6167.6; NGA 16726. Latarnia jest elementem Kolumbijskiego Systemu Nawigacyjnego na Atlantyckim Wybrzeżu Kolumbii. Tekst: Apoloniusz Łysejko. Zdjęcia pochodzą z amerykańskiej Encyklopedii Latarnianej oraz zbiorów Jacka Brzozeckiego i Piotra Pytla.